Mouclade Charentaise is de officiële naam van dit gerecht. Een jaar geleden maakte ik het ook al eens klaar, en we waren toen al blij verrast door de smaak. Ik maakte het zondag nog een keertje met wat kleine aanpassingen.
Het is bijzonder, een traditioneel Frans streekgerecht uit de Charente, dat een Oosters aandoende smaak heeft, omdat het specerijen bevat zoals koriander en komijn. Daar zit dus een verhaal aan vast.
De specerijenhandel is sinds de middeleeuwen stevig in handen van de stad Venetië geweest, en later van Lissabon, maar in het begin van de 17e eeuw verplaatst de handel zich meer en meer naar Amsterdam. Dat is het begin van de Gouden Eeuw, waarin de Amsterdamse kooplieden in een uniek samenwerkingsmodel de handel met Indië regelden: de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC). Specerijen waren zeer prijzig: bijna letterlijk goud waard; ondanks de kostenpost van heel wat schepen die op de lange tocht verdwenen was de handel toch zeer profijtelijk.
De Nederlandse handelsschepen deden op de terugweg vaak een Franse haven aan bij La Rochelle in de streek Charente-Maritime. Daar moet het rijkelijk gebruik van specerijen in de lokale keuken vandaan komen.
Oorspronkelijk moest er koriander, komijn en saffraan door. De meeste recepten die ik heb gezien vervangen dit door kerrie, maar dat is beslist minder lekker. Dit keer besloot ik ook geen poeder te gebruiken, maar maalde ik een paar eetlepels koriander- en komijnzaadjes fijn. Dat was een noodgreep, want het komijnpoeder was op, maar het bleek ook nog een prima verbetering.