okt 052008
 

“Niemand wist hoe ze echt heette, maar ze was een begrip in Leiden. Eenkleine, vierkante Française, toen al stokoud, met gebloemd schort engrijs sliertig knotje, die fantastisch kon koken. Ze runde op hetPieterskerkhof onder de grote kerk een studentenhuis in een prachtigpand waar je met groepen kon komen eten.”

Dat schreef Lizet Kruyff van de Spinazie-academie over een nostalgisch recept, dat door Karin Luyten afgelopen zaterdag in Trouw is gezet.

In die tijd fotografeerde ik nogal wat bruiloften en partijen. Eén ervan in september 1974 was Chez Madame, Auberge Francaise. Dit was een trouwerij; zij een biologe, net als mijn toenmalige vrouw, en hij een wiskundige, net als ik.

In mijn archief heb ik meer dan 100 negatieven van die dag, maar van de foto’s zelf zijn alleen enkele proefdrukjes van matige kwaliteit overgebleven. Lizet was benieuwd wat er op stond, dus bij deze. Gelukkig hebben we tegenwoordig Photoshop.

Chez Madame, in haar Auberge Francaise, was het een gezellige puinhoop met veel planten, potjes, geblokte tafelkleedjes en verschrikkelijk veel asbakken. Bijna iedereen op de foto’s rookt hier. Je kunt het je niet meer voorstellen.

Een paar typerende details. Links een plant op een fraaie oude potkachel. Rechts een gezegde op de muur, reclamebordjes, en zo’n echte zeventiger-jaren bistro-kaars…

Op een andere foto is nog een stukje van een zwart schoolbord te zien waarop het menu (met prijzen) staat. Helaas onleesbaar; jammer — die toon ik maar niet.

  13 Responses to “Chez Madame: qui a gagné la guerre?”

  1. Beste Jan,

    “Madame” heette Anne Marie Hoffmann en was – in tegenstelling tot hetgeen je zou verwachten – geen Française maar een Luxembourgiènne (noem je dat zo?).

    Ze werd geboren op 7 september 1899 te Kayl (Luxemburg) en overleed op 10 november 1989 in Leiden.

    Haar aubèrge bevond zich niet aan het Pieterskerkhof maar nèt enkele meters daar vanaf: Kloksteeg 19. (Het telefoonnummer luidde trouwens 01710-26469.)

    Begonnen als Waroeng Djava werden op dat adres aanvankelijk rijsttafels, loempia’s, bami en nasi goreng bereid.

    In 1951 werd het etablissement uitgebreid met de Aubèrge Française, ter gelegenheid waarvan de Luxemburgse gezant Collart en de Chef Generale Staf van het Luxemburgse leger, de kolonel Jacobi, hun opwachting maakten.

    Leidse groet,
    ©RJ

    PS: alweer bijgekomen van de 3 oktober-feesten?

  2. Kijk, dat heb ik nooit geweten, wat leuk, dank je wel voor de informatie. Het klopt dus wel dat ze in de jaren zeventig al wat we toen stokoud vonden was. Wat me nog niet duidelijk is: is zij speciaal voor de Auberge in 1951 uit Luxemburg gekomen, of woonde ze al in Leiden?

  3. Nu overvraag je me ècht, Lizet. Ik heb mijn wetenschap opgediept uit het Leidse online krantenarchief.

    Vanavond zal ik daar nog eens een blik in werpen om te zien of ik nog nadere gegevens over de Madame kan vergaren.

    Mocht je zèlf pogingen willen ondernemen, dan blader je naar onderstaande URL:

    http://leiden.courant.nu/

    Succes!

  4. Madame (mevrouw Lezwijn) is begonnen met Auberge Francaise en Inonesisch restaurantWarung Djawa op het adres Kloksteeg 1. Vermoedelijk was dat rond 1948/1949 Zij had een Chinese kok in dienst, die verantwoordelijk was voor de oosterse maaltijden.. Zij is in 1951 verhuist naar Kloksteeg 19. Op nummer 19 exploiteerde zij Auberge Francaise. Omdat haar Chinese kok vertrokken was werden er op dat adres geen oosterse maaltijden meer gemaakt. In 1951 kregen wij het pand Kloksteeg 1 als woonruimte toebedeeld. Dat was in het begin niet direct een genoegen. De muren van de keuken waren bedekt met een dikke laag vet en de geur van haar 18 katten was niet te harden. Bij toeval ben ik sinds kort in het bezit gekomen van een reclamebord met daarop de twee restaurants.

  5. verhuist moet natuurlijk verhuisd zijn.

  6. MARIE HOFFMANN WAS BORN IN LUXEMBOURG. She had a brother, called Emile HOFFMANN. Marie Hoffmann was my wife’s grandmother, Marie-Thérèse LEON. She died 08.11.89, the day before the wall of Berlin came down. On the beginning Marie Hoffmann was married to Nicolas LEON. Aloyse LEON was their son, my wife’s father and my father in law. Unfortunately, I never knew/met him, because my parents in law were divorced. Marie Hoffmann left Luxembourg in the years 1940/41 and went to the Netherlands. There she opened her own business (Indian and French cuisine) and lived until she died in Leiden, Klocksteeg 19,. After divorcing Nicolas LEON; she married Mr. Lezwijn. The urn of our grandmother is in our family grave on the cimetery of Frisange (Luxembourg).

    • Thank you, interesting! . See also the first reaction.

    • Is here not some error?
      My father, who studied Indologie in Leiden in the 1930thies, visited het auberge for the first time after the war somwhere 1955-1957 or so and she remembered him as well as some of his collega’s by name, especially them who had not payed their bill’s. So according to this she must have come to Leiden long before WWII !
      Madame was a welknown person in Leiden.
      Leif-Erik van der Leeden

  7. Ik herinner mij dat ik als eerstejaarsstudent geneeskunde (1967/68), voordat ik een kamer vond in Leiden, mijn middagboterhammetje vaak opat in de Auberge Française (met een glas rode wijn erbij).
    In gedachten vergeleek ik de uitbaatster met de Jeanne uit het gelijknamige chanson van Georges Brassens. Helaas was zij meestal niet genegen voor een praatje (of ik was te bleu in die tijd, dat kan ook).

    • Sorry; made an error! My wife’s grandmother left Luxembourg in the 1930ies. When moving I found some documents about her.

  8. Rondom 1965 trad het Leids Zolder Cabaret op in de Auberge Française. Mijn oom, die ik nooit echt heb gekend, maakte hier deel van uit. Ze hebben destijds een plaatje opgenomen dat ik heb gedigitaliseerd samen met een krantenartikel dat de Auberge Française noemt.

    https://www.youtube.com/watch?v=RZ_kd5s0XtM

    • Heel bijzonder, en ik heb, raar toch wel, vage herinneringen aan twee van die liedjes. Vooral die met de melodie Totus Floreo uit Carmina Burana. Het kan zijn dat mijn zus dit ep-tje had – ze ging in ’64 in Leiden studeren.

      Ik herinnerde me ook wel de cabaret avonden op vrijdag in de Auberge, maar of ik er ooit geweest ben weet ik niet meer — ik had toen ook wel heel weinig geld. Herinner me wel cabaret van Donald ten Hooven en Bob (? in ’t Hout) . Enig spitten in de Leidse krantenarchieven levert een aankondiging voor 13 november 1968 op van Donald op gitaar. Er bij staat dat het Zolder Cabaret op non actief stond omdat de pianist in militaire dienst was opgeroepen, en dat ook het Studenten Cabaret op z’n gat lag omdat diverse leden voor hun laatste tentamens blokten.

      Ik zie dat de foto’s hier verdwenen zijn na een verhuizing van het blog lang gelden, ik zal eens kijken of die nog te vinden zijn.

  9. Mijn ex Henriete Locher heeft tot haar overlijden bij haar gewerkt. De muren leken wel het zweetkamertje van de universiteit, bezaaid met handtekeningen waarvan er een behoorlijk aantal van prominente personen waren. En leuke anekdote is dat Hans van Wouw (ook een paradijsvogel in de Leidse Gelederen van het kleurmakers gilde) kwam bij haar om een kamer te huren. Toen ze hem vroeg wat hij voor de kost deed zei hij:” Ik speel fagot” madam keek hem verbaast aan en vroeg ‘ speelt u voor god?

 Leave a Reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

(verplicht)

(verplicht)