Zaterdag kocht ik een kilo mosselen uit Yerseke van de firma Adri & Zoon. Geen hangcultuur: veel steviger schelpen en ook wat grotere mosselen.
Misschien omdat ik "Delizia!" van John Dickie aan het lezen ben (over de Italiaanse culinaire geschiedenis) ligt "de Zilveren Lepel" ook weer regelmatig op mijn leestafel. Het viel me op dat daarin mosselen anders worden gegaard dan in Nederland. Aanleiding om dat zondag eens te proberen. Een voorgerecht voor twee.
Cozze Gratinate
- 1 kg zandvrije mosselen
- optie: half rood pepertje in ringetjes (zonder zaadjes)
Maak een kilo mosselen schoon door deze onder de kraan schoon te boenen. Week ze niet! Als ze schoon zijn, open ze door ze een paar minuten in een grote koekenpan op hoog vuur te leggen. Haal geopende exemplaren er meteen uit, en wat op het laatst nog dicht is gebleven gooi je weg.
Dit werkt prima, maar ik moest wel oppassen dat de pan niet helemaal droogkookte en aanbakte. Ik had ook een rood pepertje mee laten bakken, en die smaak trok inderdaad enigszins in de mosselen. Niet te veel, net waarneembaar.
- fijngehakte verse peterselie (3 eetlepels)
- fijngehakte verse oregano (1 eetlepel)
- paar eetlepels gesmolten boter
- optie: fijngehakte knoflook (1-2 tenen)
- parmezaan (vlokjes)
Oven voorverwarmen (stand: bovenwarmte) op 200 graden. Leg de mosselen in de halve schelp in een lage schaal. Bevochtig ze met de boter. Bestrooi met de kruiden en met de parmezaan. Tien minuten in de oven. Verdeel direct daarna over voorverwarmde borden.
Commentaar: deze manier werkt sneller dan koken, maar koken is veelzijdiger. Voordeel is wel dat ze op deze manier net gaar zijn als ze meteen uit de pan worden gehaald na openen.
‘geen’ hangmosselen en dus wat grotere mosselen?
Volgens Janneke Vreugdenhil in NRCNext vandaag zijn juist hangmosselen steviger.
wie heeft er nu gelijk?
(Helaas lust mijn lief geen mosselen, en voor mij alleen maak ik het niet gauw klaar.)
@Marron: ik heb mij ook wat verbaasd over de opmerking van Janneke V. in NRCNext. Zowel vorig jaar als dit jaar begon ik het mosselseizoen met hangmosselen van Neeltje Jans, en de schelpen waren beide keren veel dunner (en breekbaarder) dan van “gewone” mosselen, en het vlees ietsje kleiner (maar wel stevig en heel lekker).
Ik zal eens kijken of ik foto’s heb waarop het verschil te zien is, dan kom ik er op terug.
Overigens, de mouclade (http://mrooijer.web-log.nl/mrooijer/2009/07/mouclade-charen.html) moet eigenlijk met die heel grote Bretonse hangmosslen worden gemaakt!