Ik besloot — na een opmerking van een vriendin — eens wat subtieler met kruiden om te gaan en meteen scoort mijn wilde eend met uiencompote hoog bij het Rommelhok. Niet dat ik het helemaal met hem eens ben: het goed bakken van deze wilde eend vind ik zelf een stuk lastiger dan het maken van gnocchi. Ach ja.
Vanavond weer een kruiden-draai aan een bekend recept. Ik ben de avocado met garnalen en mayo als voorgerecht echt een beetje beu, maar ik bedacht dat er wel een leuk garnituur van te maken is. Dus:
- vooraf aten we mosselen; ik reserveerde een beetje mosselvocht. Dit is geconcentreerd, bevat ook een flinke scheut pernod. Gebruik 4 eetlepels. Anders een beetje visfond met een scheutje anijs-achtige drank;
- peper en zout naar smaak;
- maak een rijpe avocado schoon en prak die fijn, maar niet te fijn;
- voeg een ons grijze (Hollandse) gekookte garnaaltjes toe;
- het sap van een halve citroen;
- 1/4 theelepel komijnpoeder;
- beetje olijfolie met citroensmaak;
- twee kleine bosuitjes – alleen het wit -, heel fijn gesnipperd.
Fruit alles even aan in de citroenolie. Op smaak maken met peper en zout en het mosselvocht. Warm houden (pas op, regelmatig roeren, anders bakt het aan).
Bak een mooie vis volgens alle regels van de kunst net gaar. Dien op, op een bedje van het avocado/garnalen-mengsel. Ik had zalm, maar de volgende keer wordt het rode mul.