Op foodlog.nl was er een discussie over de motivatie van de foodbloggers — waarom wij schrijven. Nou, voor mij is dat geen discussie. Ik kook (en schrijf) voor hen die mij dierbaar zijn. Herinnert mij aan een mooi en heel melancholiek Bretons volksliedje dat ik ken van Alain Stivell: An hini a garan, (haar die ik lief heb) …
Voor haar deze wilde zeebaars van ongeveer 7,5 ons. Ik kocht hem vanmiddag bij Schuitemaker in Katwijk. Op de foto goed schoongemaakt en geschubd, maar nog niet gekruid. Aan de binnenkant heb ik haar gevuld met verse kruiden (basilicum, bieslook, peterselie, munt), en van buiten gekruid met ras-el hanout en laurier. In de oven. Opdienen met lekker brood en een Griekse salade. Een wonder, zo lekker is die verse vis. An hini a garan was zeer tevreden.