Met een recente reactie kwam een oud recept met een braadzak weer naar boven. Er is wel wat overeenkomst met mijn recente sous-vide experimenten: vetarm; uitstekend geschikt om smaakmakers zoals kruiden over te dragen aan een stukje vlees, en vooral: het vlees blijft heerlijk mals.
Ik besloot het eerdere recept eens te maken met een klein lamsrack dat er nog was. Gekruid met verse rozemarijn, tijm en salie, beetje zout en peper goed in de braadzak en deze zoals daar dicht en de oven in.
Ondanks het vele inprikken was er niet echt een mooi korstje op gekomen na de braadtijd van 30 minuten op 190 graden. Geen nood: net als bij sous vide kun je het op een hoog vuur vrij snel dicht schroeien. Daarna (lamsrack weer uit de pan) wat van het vocht uit de braadzak er bij en wat rode wijn en je hebt een snel sausje. heel mals – heel lekker.
Tegelijk probeerde ik nog een portie zelf gemaakte gehaktballetjes – met een eigen recept dat ik nodig een keer moet publiceren. Met een baktijd van 45 minuten (ook op 190 graden) ging dat ook prima, maar de korst was evenmin goed genoeg. Afdrogen en voorzichtig bakken. Omdat ik ze voor later wilde bewaren, heb ik ze maar een beetje aangebraden en koel bewaard tot ik ze nodig had.