mei 142013
 

Op de kookcursus maakten we op 1 mei een toetje van cheesecake met amaretto en losse aardbeien;  de smaak was een beetje – hoe zal ik het zeggen: jaren negentig, te weinig verrassend…  Al dezelfde avond bespraken we een spannender variant.  De tweede versie die ik probeerde  was bijna goed, maar inmiddels maakte ik de derde versie, en nu ben ik echt tevreden. Die was zo lekker dat A. hem beter vond dat het bosbessentaartje van Jacobs (de bekende banketbakker in Leiden), waarmee toevallig kon worden vergeleken.  Daarom, in plaats van het vorige bericht, zet ik hier nu een voorlopig definitief recept.

Ik gebruikte nu een vrij lage vierkante taartvorm (15 bij 15). Afhankelijk van de vorm is er meer of minder bodem nodig . Maak je dit na, houd dat dan in gedachten. Ik gebruikte de vorige keer bijvoorbeeld diverse lage siliconen taartvormpjes.

 Bodem

  • 75 gr amandelkoekjes (cantuccini)
  • 35 gr hazelnoten
  • 20 gr boter
  • 50 gr chocolade couverture (75% cacao)

Couverture is de naam voor kleine stukjes chocolade die speciaal voor  de keuken worden geleverd. Je kunt ook een halve pure reep gebruiken, maar ik had dit liggen. Een mooie pure chocolade uit Mozambique.

Maal koekjes en nootjes. Smelt boter en chocolade en meng de kruimels er door. Bedek de taartbodem en druk goed aan. Laat afkoelen en opstijven in de koelkast terwijl je de rest maakt.

Sinaasappelsiroop

  • sap van 3 (bloed)sinaasappelen
  • sap van 1/2 bio citroen
  • eetlepel fijne kristalsuiker

Verhit dit in een pannetje en laat langzaam indampen tot je een bodempje vloeistof over hebt, genoeg om straks de gelatine in op te lossen.

Vulling

  • 100 gr (slag)room
  • 60 gr crème fraîche
  • 100 gr kwark
  • rasp van 1 citroen
  • 1 zakje vanille-suiker
  • de sinaasappelsiroop
  • 3-4 blaadjes gelatine
  • (geen andere dan) lambada aardbeien; 3-4 ons.

Slagroom opkloppen tot die stevig is. Kwark, crème fraîche, citroenrasp en vanillesuiker egoed mengen en dan de slagroom er door spatelen. De aardbeien in 2-3 plakken snijden. De gelatine in ijskoud water 5 minuten weken. Dan uitknijpen en in de nog goed warme sinaasappelsiroop oplossen en dat mengsel direct door de room roeren tot dat echt weer egaal is.

Taartbodem uit de koelkast halen, eerst de bodem met aardbei bedekken, randje vrij laten. Dan de room er over gieten en tenslotte versieren met nog wat plakken aardbei. Zeker 2,5 uur laten opstijven in de koelkast. Het blijft ongeveer twee dagen goed in de koelkast, daarna begint de bodem vochtig te worden. Of het een vriezer overleeft heb ik nog niet geprobeerd (maar ik ben bang dat de aardbeien kapot gaan)

Door de sinaasappel komt de smaak van de lambada extra naar voren, maar de sinaasappel blijft zelf bescheiden op de achtergrond. De citroenrasp daarentegen geeft juist een mooie constrasterende smaak. Als je meer suiker zou gebruiken, denk ik dat de smaak gaat vervlakken, niet doen dus.

Bloedsinaasappelen geven een mooie kleur, maar de smaak is hetzelfde als gewone sinaasappelen, die kunnen ook gebruikt worden als het seizoen voor de bloedsinaasappelen over is.

PS voor een heel andere versie die de oven in gaat, zie mijn (ook door veel lezersvaak gemaakte limoncellotaart.  

 

  3 Responses to “Lambada cheesecake taartjes”

  1. Couverture is chocolade met veel meer vet en suiker waardoor het sneller smelt en beter te gebruiken is in de professionele keuken. Vaak in enorm grote blokken van 5 kilo of meer, te koop. Dus niet per se in kleine stukjes.

  2. p.s. Lambada aardbeien zijn een zeldzaamheid geworden. (Ik kocht planten in het Brabantse Someren)Ze smaken inderdaad een stuk beter maar voor de aarbeienteler zijn ze lastig. Kwetsbaar bij het plukken en het transport. Ook minder lang houdbaar en ze rijpen slecht na waardoor je ze ook weer niet al te groen kunt oogsten. Wie nog veel lekkerdere aardbeien wil gaan kweken moet maar eens om gaan zien naar de overheerlijke Franse “Fraise du Bois”.Tig maal meer smaak.

    • Nou, de Lambada is juist sterk in opkomst hier, niet in het minst omdat de klanten er om vragen. In mei 2006 wisten de meeste groenteboeren niet eens wat het was, en nu staan ze apart en voorzien van naam! Er hangt een prijskaartje aan, dat wel.

      Het is een vroeg ras, ze zijn eerder rijp dan de Elsante’s. Ze zullen nog steeds vrijwel allemaal uit de kas zijn gekomen, het is buiten te koud geweest. Daarom hoop ik dat ze nog tot eind van deze maand te krijgen zijn voordat de overvloed aan andere aardbeien losbarst.

      Overigens waren in vorige jaren ook twee andere vroege rassen te krijgen: de Sonata en de Ava. Die heb ik nog niet gezien dit jaar.

Leave a Reply to Piet Cancel reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

(verplicht)

(verplicht)