jun 092012
 

Dit is een klassiek recept van Berthe Meijer. Het staat/stond op de site nrc.tv. Daar is iets raars mee, de laatste paar dagen is de site soms onbereikbaar en sinds vrijdagavond zijn ook de filmpjes er niet meer. Dat is heel jammer, want ze waren heel leerzaam en nergens anders te vinden [*].

Aan de slag dan maar, op eigen wijze.

Voor 4 personen

  • 750 gram wilde spinazie, gewassen; harde steeltjes verwijderd
Dit kort in de wok met aanhangend water koken. Eigenlijk blancheren. Twee minuten in de stoomoven kan ook. Af laten koelen, fijn hakken en zo veel mogelijk vocht er uit persen.
  • 500 gram mager lamsgehakt
  • 1 kleine ui, gepeld en fijngehakt
  • 1 eetlepel tomatenpuré
  • 2 grote knoflooktenen, gepeld en grof gehakt
  • zwarte peper
  • 1 eetlepel boter
  • 4 eieren
  • 50 gram rozijnen
  • 50 gram gepelde pistachenoten
  • 30 gram fijngehakte verse koriander
  • 100 g verkruimelde feta
In een grote kom alles heel goed mengen. De volgorde doet er niet zo veel toe, ik sloeg het gehakt plat, strooide er eerst de vaste ingediënten over en toen de boter (gesmolten) en de eieren. Dan heel erg goed door elkaar roeren, maar dat lukt prima. Vervolgens de inmiddels afgekoelde spinazie er door en weer heel goed mengen.
Dit storten we in een terrine of cakeblik. Ik gebruik een cakeblik van siliconen, maar anders heb je nog wat boter of olie nodig om het blik mee in te vetten.
  • 2 eetlepels geroosterde pijnboompitten
  • 1 rode paprika, geroosterd, ontveld, ontpit en in dunne reepjes gesneden (zelf gedaan of kant en klaar uit een potje)

En daarmee bekleden we de bovenkant van de terrine. Strooi eerst de pitjes er over en dan de reepjes paprika. Met de achterkant van een (vochtige) lepel duw je alles een beetje het gehakt in.

In de hete lucht oven op 200 graden – een half uur – en dan nog een half uur op 160 graden. Laten afkoelen. Serveer lauw.

Buitengewoon lekker. Het lijkt een ratjetoe van ingrediënten maar de smaken combineren en harmoniëren op een hele mooie manier- als het klaar is voelt het echt als één eenheid. Het is lichtelijk zoet, door de rozijnen, de noten en de paprika. De koriander is ver weg, achter de spinazie. Beide zijn toch aanwezig op hun eigen manier. Van mij mag er iets meer peper in, maar dat is persoonlijk. De feta zorgt voor het zout, dat hoeft er dus niet bij.

Morgen ga ik nog even kijken wat er gebeurt als ik dit weer opwarm, maar dit gerecht durf ik in deze vorm al zeker gasten voor te schotelen. Daarom maakte ik het dit weekend, om het uit te proberen. Meer dan geslaagd!

[*} Janneke Vreugdenhil vertelde me net op twitter dat ze de filmpjes binnenkort ook via haar eigen site gaat ontsluiten.

Noot maandag 11 juni: we aten het zondag lauw; maandag heb ik het voorzichtig in een koekenpan aan beide zijden aangebakken.

Dit is echt een 4+ sterren recept, elke dag bleef de smaak 100% overeind, hij is subtiel – maar dat heb ik al beschreven. Een ieni-mini minpuntje is dat het toch meer een gehaktbrood is dan een terrine. Om er een echte terrine van te maken kun je het waarschijnlijk beter eerst door de keukenmachine halen, zonder de noten (en de feta) , voor een fijner en meer paté-achtig resultaat. 

Berthe Meijer is op woensdag 11 juli overleden. Hier onder het filmpje waarnaar ik in de inleiding verwees en dat inmiddels op Youtube staat.

  3 Responses to “Lamsterrine van Berthe Meijer”

  1. Deze heb ik geprobeerd, want leek me heerlijk, en dat was ook zo. Wat een pracht-recept! Met volle zowel als subtiele smaken.

    De substantie was bij mij ook een “probleem”: ik had het gehakt zelf gedraaid van lamslapjes, en expres meer dan ik normaal doe super-fijngemalen, maar desondanks werd het ook bij mij meer een gehaktbrood dan een terrine.
    Geeft helemaal niks:de smaak doet het ‘m en die is fantastisch.

    Ik presenteerde de boel met nog een streepje in olie gepureerde koriander ernaast, maar dat is omdat ik zelf zo dol ben op koriander; zonder dat is het ook al af, en zoals je het zelf beschreef: ” de smaak van de koriander achter de spinazie”, die vond ik ook zo subtiel, en toch verrassend zowel als onmisbaar heerlijk aanwezig.
    Deze ga ik vaker maken.

    Dank voor dit recept en je blog.

    sanne

    • Dag Sanne, welkom terug! Het is bijna drie jaar geleden (25 augustus 2009) dat je voor het laatst hier een reactie schreef, maar ook elders was je plotseling off-line. Fijn dat je er weer bent.

      Ik heb het zelf ook al een tweede keer gemaakt, en het gehaktmengsel eerst uitgebreid door de keukenmachine gehaald. Het werd wat fijner, maar het is nog steeds gehakt. Ik ben dol op komijn, dus had ik er wat komijn door gedaan: werkte niet. Het is een geweldig recept dat zeker op de menu-kaart blijft.

      • Ach, wat grappig dat jij je al je volgers/antwoorders zo goed herinnert, terwijl ik toch geen dagelijkse commentaar-gever was.
        En je hebt helemaal gelijk, jaar of 3 terug verdween ik bijna overal off-line, door een reeks van gebeurtenissen: nare zowel als fijne, maar die maakten het me (fysiek) onmogelijk of out-of-the-picture dat ik de geliefde kookblogs nog volgde, laat staan dat ik reageerde.
        Maar ben blij er een aantal teruggevonden te hebben.
        Heerlijk dat o.a. het jouwe er nog is. Ik geniet ervan, en hoop dat jij dat ook doet/blijft doen.

        (En volgend weekend maak ik het “lams-broodje” nog een keer, verheug me er nu al op)

        Groet,
        sanne

 Leave a Reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

(verplicht)

(verplicht)