Vorig weekend had ik een kilo garnalen om te pellen. Daar ben ik absoluut niet goed in, op het laatst krijg ik pas de slag te pakken, maar dan ben ik ruim een uur verder. Toch is het de moeite waard, want van de schillen en andere resten maak je zonder enige moeite ongeveer een liter heerlijke garnalenbouillon. Die kan dan in de vriezer voor verder gebruik. Woensdag maakte ik er garnalen-mayonaise van. Voor twee personen.
Garnalenmayonaise
- 2 dl garnalenbouilllon inkoken tot er een paar eetlepels vocht over is. Zo nu en dan onderweg roeren, anders koekt het te veel aan.
- maak zelf een mayo van 2 dooiers en 2,5 dl neutrale olie (zonnebloemolie is goed). Op smaak maken met een tikje mosterd, zout en witte peper, en een drupje limoen. Klop de mayonaise zo dik mogelijk op.
- De ingekookte en afgekoelde garnalenbouillon er door doen en goed roeren. Het wordt nu weer dunner en opkloppen helpt niet meer, dus wees voorzichtig dat het niet te dun wordt.
Rode mul met Rösti
- per persoon 3 mulfiletjes, 3 coquilles, wat frutsels gefrituurde inktvis, een flinke aardappel, 3 asperges
Er bestaat een klassiek en lastig te maken gerecht, waarbij je aardappeltjes schaaft en als een soort schubben op het velloze deel van een mooie filet van rode mul legt. Je plakt het aan elkaar met wat eiwit. Dan bak je het eerst heel zachtjes aan die kant tot de aardappel gaar is, dan omdraaien en nog even het vel krokant bakken. Dat moet je serveren met een saus van de lever van de mulletjes, dus behoorlijk ingewikkeld en technisch lastig allemaal.
Ik hield het daarentegen simpel. Rösti apart (heel fijn geschaafde reepjes aardappel, die rauw samen met het wit van twee eieren tot een soort koek worden gebakken). De mulletjes bakte ik apart op de grilpan. Daarbij gegrilde coquilles (na het grillen gehalveerd) en wat gefrituurde stukjes van 2 kleine inktvisjes. En de asperges, niet te vergeten.
Het was verrukkelijk, en echt genoeg als flink hoofdgerecht. Er zal te veel garnalenmayonaise zijn, maar de rest blijft in de koelkast nog wel een paar dagen goed.
PS: op de foto is de rösti vrijwel onzichtbaar onder de coquilles. Ik had er twee rondjes van gesneden en die door de gehalveerde coquilles bedekt.