Het is najaar en het is tijd voor boeuf. De bijna niet meer te verkrijgen verse kleine zilveruitjes die er in kunnen (moeten!) horen in dit seizoen. Helaas, zelfs mijn vaste marktgroenteboer kon er niet meer aankomen. Wel had hij allerlei andere kleine en verse uitjes. Dan die maar.
Bij de slager op de Douzastraat haalde ik een kilo runderlappen. Goed door-aderd, zonder grotere stukjes vet die ik er uit zou moeten snijden. Ze waren ideaal voor een boeuf, die ik tegenwoordig altijd maak volgens het recept van Elizabeth David. Het komt uit French Provincial Cooking (1960), maar in vertaling staat het ook in “Een dame in de Keuken”, dat wellicht nog te vinden is. Het is echt slow cooking, je moet een dag van tevoren beginnen. Niet dat het moeilijk is, het vraagt alleen wat meer planning en aandacht.
Zaterdag marineerde ik het vlees 4 uur, ‘s-avonds kookte ik het voor het eerst een uur of twee. Zondag eind van de middag mocht het dan nog een paar uur sudderen. Het was nog lekkerder dan anders, en dat kwam ook door de kwaliteit van het vlees.
Voor het recept, dat ik anderhalf jaar geleden al publiceerde, volg de volgende link.