Red Snapper hoort in de Pacific thuis, geen idee waarom dat tegenwoordig in de Nederlandse viswinkel ligt. Ik at hem voor het eerst in Sausolito — bij San Fransisco — maar dat is een ander verhaal. Deze vis is ingevroren geweest, maar de kwaliteit is nog goed genoeg.
De vis goed droog deppen, kruiden met wat Spaans paprikapoeder (mild) en een vleugje cayennepeper en zout. In een ovenschaal en 20 minuten in de oven. Er op ligt een mooie (tijger)garnaal die even is gebakken in wat olie.
Uit het Odin-groente-tasje kwamen dit keer een aubergine en een venkelknol. De aardappelen en ui had ik nog. De aardappel en de venkel zijn eerst gefrituurd in een bodempje zonnenbloemolie, de aubergine gegrild op de grilpan. Daarna (omdat ik ze met opzet nog niet helemaal gaar liet worden) voorzien van wat komijn, gegaard in de oven tegelijk met de vis.
Noot: deze aubergine had ik beter kunnen schillen, want de schil was eigenlijk te dik voor deze werkwijze. Eerder had ik daar nooit last van.
Mr Ooijer is zeer goed bezig, ziet er weer zeer smaakvol uit!
Leuk zo’n reaktie, Aldo! Het was maar de schets van een recept…
Sausolito, zaterdag 18 januari 1986. Ik was een dag eerder aangekomen en met jetlag at ik tijdens de lunch een halve Pacific Red Snapper. “Naast me zit iemand oesters te eten — dat durf ik nu niet aan”, staat in mijn aantekeningen van die trip. Maar die Red Snapper zal ik dus nooit vergeten, wat was dat lekker.
En natuurlijk de herinnering dat we buiten hadden gelunched in januari. De wijn weet ik niet meer, maar — alweer volgens mijn aantekeningen — ‘s-avonds hadden we een Chardonney van Robert Moldavi.