Kom je bij de gemiddelde slager of visboer tegenwoordig, dan ligt er heel veel kant-en-klaar voedsel, veelal “uit eigen keuken”. Sinds enige tijd vragen we ons af of dat wel klopt en of dat dan zo maar “uit eigen keuken” mag heten, en of er niet een lijst met gebruikte E-nummers bij zou moeten worden gevoegd.
Dat komt zo: we kochten wel eens paella bij Schuitemaker – maar na diens verhuizing naar het centrum van Katwijk is de receptuur erg veranderd (en duidelijk minder). Hetzelfde geldt voor diverse salades, die nu dan ook nog heel erg lijken op de salades “uit eigen keuken” van een visboer in Oegstgeest.
Vrijdag vroegen we wat sausen voor thuis bij een portie scholfilet. De ene kwam gewoon uit een groothandels pak van Knorr, de ander uit een pannetje – maar had duidelijk een zelfde soort Knorr-saus als basis.
Ik had die sauzen toch beter zelf kunnen maken. Daarom maakte ik gisteren een voorraadje eigen (basis)-saus, een beetje over een tarbotje dat ik bakte en de rest om te bewaren in de vriezer.
Het recept stond hier al een paar jaar geleden:
- 4 dl witte wijn, 4 dl visbouillon, 1 sjalotje gesnipperd , scheut Nolly Prat vermouth
- 3 dl room
- witte peperkorrels, beetje saffraan
- boter, peper, zout (naar smaak)
Wijn, bouillon, vermouth, peper, saffraan en sjalot laten inkoken tot 1 1/2 wijnglas. Ik had onderweg ook wat mosselvocht er bij gedaan, dat versterkt de smaak. Wees wel voorzichtig, want dat is heel zout. Zeven. Dan met de room weer laten inkoken tot het dik wordt. Het meeste ging in een bakje voor in de vriezer. Ook de rest kun je rustig even bewaren in de koelkast. Vlak voor het opdienen weer aan de kook brengen. Vuur uitzetten, vlokjes boter er door roeren en op smaak brengen met p/z. Meteen gebruiken.