Er komt wat minder van het bijhouden van deze blog. Ik kook nog wel steeds voor mijzelf, maar voor één persoon is het toch handiger om voor twee of drie keer tegelijk te koken. Er is zo wat minder tijd en gelegenheid om iets nieuws uit te proberen.
Vanavond een receptje van d’Antuono, een stukje stevige visfilet in een korstje van spek. Je hebt een mooie dikke en stevige visfilet nodig, en dat is zelfs voor met z’n twee al lastig te vinden: op de markt is het meestal toch wat dun. Ideaal zou een grotere wilde zeebaars zijn, maar die zijn stevig aan de prijs.
Ik kocht een roodbaars, sneed daar twee filets van een ons van – zonder huid. Dat is ook mooi stevig, maar er zitten op wat lastiger plekken dan bij de zeebaars nog graten in die er wel uit moeten. Lukt met een goed vispincet prima.
Peper er over, wat naaldjes van rozemarijn er op en dan in een plakje (ontbijt)spek rollen. Met twee prikkers vastzetten en drie minuten aan elke kant bakken in een beetje olijfolie. Niet te hoog vuur, maar het spek moet wel krokant worden. Even voelen of de binnenkant ook gaar is: als het te veel meegeeft moet het nog even.
Ik diende het op met gekookte, maar in pataten gesneden aardappelen en snijbonen. Daaroverheen een pittige zelf gemaakte tomatensaus. Heerlijk!