Het wordt zo eenvoudig vertaald in “De Joodse keuken” van Claudia Roden: ovenschotel van laagjes vlees en bulgur. Maar de echte Kibbeh zijn balletjes met aan de buitenkant een laagje deeg van bulgur en gehakt, en binnenin een ander gehaktmengsel. De kunst is om de consistentie van de buitenste laag goed te krijgen: zo dun mogelijk zonder dat die uit elkaar valt. Dat vraagt veel oefening en ervaring. Vergeleken daarbij is de platte versie een makkie, ook al vraagt die ook wel wat oefening om de laagjes goed op elkaar te laten aansluiten. Bovendien moet het mengsel van bulgur en gehakt niet te droog zijn, maar ook niet te nat.
Als je naar de foto kijkt, zie je dat ik het nog niet helemaal onder de knie heb. Het is me niet gelukt de bovenkant langs de randen ook netjes helemaal te bedekken. Ik ga er dus nog eens goed op oefenen binnenkort.
Claudia Roden kwam uit een Syrisch-Joodse familie in Aleppo. Ze werd geboren en groeide op in Caïro en vestigde zich in Londen toen alle Joden Egypte uitgegooid werden door Nasser na de Suez-crisis in 1956. Ze schreef een paar prachtige kookboeken over de Mediterrane keuken, maar “De Joodse Keuken” is haar meesterwerk.
Het recept dat ik volgde komt echter niet uit dat boek, maar van de blog syriancooking.com, waar Janneke Vreugdenhil Menno Steketee laatst een column aan wijdde. Dan gaat het over sesam-tomaten-koekjes. Die heb ik ook gemaakt, daar schrijf ik binnenkort over.