Kant-en-klaar maaltijden bij de supermarkt zijn waardeloos. Slechte en goedkope ingrediënten, veel E-nummers, en dan smaakt het ook nog niet. Ik vraag mij al een tijdje af of ik niet veel betere maaltijden zelf kan samenstellen, (deels) klaarmaken en dan een tijdje in de vriezer bewaren voor die ene keer dat ik geen zin of tijd heb om te koken. Maar eerst probeerde ik iets één of twee dagen tevoren te maken, en kijken wat het doet.
Het voor zondag geplande lasagne-recept maakte ik daarom zaterdag in dubbele hoeveelheid klaar in weggooibakjes. De (gare) porties gingen de koelkast in (nog niet de vriezer) op een plek waar de temperatuur maar net boven nul is. Zondag warmde ik een portie op in de magnetron: op 600 watt en 5 minuten werd het eten volgens de thermometer net even onder de 100 graden. Maandag ging de volgende portie in de oven (200 graden, 10-15 minuten).
Oordeel: de portie van zondag was nog luchtig, je moest goed opletten om te merken dat-ie uit de magnetron kwam. Die van maandag was ook nog prima van smaak, maar wat ingezakt, dus voor de kenner niet vers genoeg.
Recept:
- een ons zelf gemaakte lasagne vellen
- een flinke kom zelf gemaakte tomatensaus (gemaakt van 1,5 kg geroosterde gewone tomaten zonder pakje passata)
- 3 ons wilde spinazie, gewokt met wat knoflook en daarna fijn gehakt
- 2,5 ons ricotta
- ongeveer 1 ons geroosterde pijnboompitten
- 1 ons geraspte parmezaan
Als je de tomaten eerst roostert voor er een saus van te maken wordt de smaak veel intenser.
In de bakjes leg je eerst een heel dunne laag tomatensaus, dan lasagne, dan een laag spinazie met ricotta er op, vervolgens weer velletjes pasta, dan tomatensaus en ricotta, dan een derde laag pasta met tomatensaus er op en tenslotte de parmezaan. De pijnboompitten legde ik vooral bij de spinazie en een beetje bovenop. Ze kunnen natuurlijk overal.
De bakjes gaan een kleine 20 minuten in een hete-luchtoven van 200 graden.